پروژه بررسی خودشناسی با عملکرد تحصیلی دانشجویان زبان دانشگاه

پروژه بررسی خودشناسی با عملکرد تحصیلی دانشجویان زبان دانشگاه پروژه بررسی خودشناسی با عملکرد تحصیلی دانشجویان زبان دانشگاه در 40 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

دسته بندی	روانشناسی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	69 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	40

پروژه بررسی خودشناسی با عملکرد تحصیلی دانشجویان زبان دانشگاه در 40 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

فهرست مطالب

چکیده :  
بیان مسئله  
اهمیت و ضرورت تحقیق  
اهداف تحقیق:  
اهداف جزئی :  
فرضیه های تحقیق 
مواد و روش ها:  
تعریف اصطلاحات مهم:  
تعریف واژه خودشناسی  
فصل دوم  
پیشینه  و ادبیات پژوهش :  
مروری بر تحقیقات انجام شده:  
تقد و ارزیابی  
بررسی تحقیقات انجام شده در خارج از ایران  
روش تحقیق:  
فن تحقیق  
روش تجزیه و تحلیل داده ها:  
جامعه آماری:  
نمونه آماری  
محدودیت های پژوهش  
منابع  

منابع

۱٫ برادلی ،  خانواده+ آموزش= موفقیت، ترجمه نازنین رادمنش

ماهنامه رشد معلم- سال بیست و دوم- اسفند ۱۳۸۲- شماره ۱۸۰

۲٫ دلاور، دکتر علی، احتمالات و آمار کاربردی در روان شناسی و علوم تربیتی .انتشارات رشد، تهران- ۱۳۷۵

۳٫ دلاور، دکتر علی، روش های تحقیق در روان شناس و علوم تربیتی، انتشارات دانشگاه پیام نور- تهران سال ۱۳۷۶٫

۴٫ شریف زاده ملکه و عصاره پروین، پایان نامه تحصیلی ۷۲-۷۱ دانشگاه شهید چمران اهواز.

۵٫ صدری سید ضیاءالدین، نقش در پیشرفت تحصیلی فرزندان، پیوند شماره ۱۱۹- سال ۱۳۶۸٫

۶٫ صیاهی توحید، انتظار خانواده عملکرد تحصیلی فرزندان، ماهنامه رشد معلم- سال بیست و دوم- آبان ۱۳۸۲- شماره ۱۷۶٫

۷٫ عمید حسن، فرهنگ فارسی.مؤسسه انتشارات امیر کبیر- تهران ۱۳۷۵٫

۸-گچیرانی لیلا و بخشی فرشته، پایان نامه تحصیلی ۷۹-۷۸ دانشگاه پیام نور رامهرمز

۹٫ معین محمد، فرهنگ فارسی، مؤسسة انتشارات امیر کبیر- تهران ۱۳۷۴٫

۱۰٫ میرکمالی دکتر، نقش خانواده در شکوفایی استعدادها، پیوند- شماره ۱۳۹ و ۱۳۸ – سال ۱۳۷۰٫

۱۱٫ نوابی نژاد شکوه، اصول و فنون راهنمایی و مشاوره- انتشارات دانشگاه تربیت معلم.

۱۲٫ هارالامپوس مایکل، پیشرفت تحصیلی افتراقی از دیدگاه جامعه شناسی و آموزش و پرورش ترجمه امان الله صفوی- فصلنامه تعلیم و تربیت شماره ۳ و ۲ سال ۱۳۶۹٫

۱۳٫ هومن حیدرعلی، بررسی مدلهای عالی پیشرفت تحصیلی- نشریه علوم تربیتی- سال دهم شماره ۲ و ۱ سال ۱۳۶۶٫

چکیده :

هر فرد از افراد انسان ترکیبی از ویژگیهای نوعی و فردی است. هر یک از ما علاوه بر اینکه فردی از نوع انسان است، ویژگیهای فردی را نیز داراست. مقصود از خودشناسی چیست؟ آیا خودشناسی به معنای شناخت نوع انسان است؟ یا به معنای شناخت هر فرد از خویشتن است، خویشتنی که مرکب از ویژگیهای مشترک با دیگران و ویژگیهای اختصاصی هر فرد است؟ اگر خودشناسی به معنای شناخت جنبه‏های اختصاصی افراد نوع انسان باشد خودشناسی همان انسان‏شناسی است. و اگر مقصود از خودشناسی شناخت هر فرد از خویشتن باشد، خودشناسی با انسان‏شناسی متفاوت خواهد بود.

از خودشناسی به معنای اول با عنوان انسان‏شناسی یاد خواهیم کرد و خودشناسی به معنای دوم را «خودشناسی» یا «خودشناسی به معنای خاص» می‏خوانیم.

انسان‏شناسی به روشهای مختلفی انجام می‏گیرد. علومی چون روانشناسی تجربی، فیزیولوژی انسانی و انسان‏شناسی (آنتروپولوژی) با روش تجربی به شناخت انسان می‏پردازند. محصول کار این رشته‏ها علمی حصولی و مفهومی است.

علم النفس فلسفی برای شناخت انسان از روش عقلی – قیاسی پیروی می‏کند و علمی حصولی را پدید می‏آورد.

برای شناخت انسان می‏توان از روش نقلی نیز بهره برد. یعنی با رجوع به کتاب و سنت ابعاد وجود انسان را به کمک وحی‏شناسایی نمود.