پایان نامه بررسی آسیبهای ورزشی در تربیت بدنی

پایان نامه بررسی آسیبهای ورزشی در تربیت بدنی پایان نامه بررسی آسیبهای ورزشی در تربیت بدنی در 285 صفحه ورد قابل ویرایش

دسته بندی	تربیت بدنی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	592 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	285

پایان نامه بررسی آسیبهای ورزشی در تربیت بدنی در 285 صفحه ورد قابل ویرایش

بخشی از متن :

در حدود 14% تمام آسیبهای ورزشی کشیدگی های مچ پا هستند، و این نشانه یک آسیب مچ در طول هر فصل ورزشی از هر 17 ورزشکار است. در ورزشهای پرریسک مثل پریدن و دویدن این آمار بالاتر است تا 25% تمام آسیبهایی که زمان وقوعشان مشخص نیست. (Reid 1992) پیچ خوردگی مچ در پای غالب 4/2 برابر شایع تر است و شیوع تکرار بالایی (%5/73) دارد. (Yeenget al. 1994).

مکانیک مفاصل مچ و پا در فصل 9 توصیف شده اند. مفصل مچ سطح مفصلی بین سطح قرقره ای استخوان تالوس و انتهای تحتانی دو استخوان تیبیا و فیبولا. فیبولا در حدود 20-15% وزن بدن را تحمل می‎کند (Lambert , 1971)، همچنین به سمت پایین و خارج در فاز stance راه رفتن حرکت می‎کند تا دهانه گاز انبری مفصل مچ را عمیق تر کرده و ثبات آن را افزایش دهد. این حرکت فیبولا در غشا بین استخوانی و لیگامان tibio- fibular کششی ایجاد می‎کند تا شوک را تقلیل دهد. نبود این مکانیسم بین تیبیا و فیبولا موجب اثرات بزرگی روی مفصل مچ پا می شود، با جابجایی mm2-1 فیبولا به سمت خارج نیروهای وارده بر مفصل را تا حدود 40% کاهش می‎دهد (Reid , 1992).

مچ پا نیروهای فشاری قابل توجهی را حین ورزش متحمل می‎شود.

نیروهای فشاری تا 5 برابر وزن بدن در طول راه رفتن و تا 13 برابر وزن حین دویدن محاسبه شده اند (Burdett , 1982).

مفصل با لیگامانهای متنوعی تقویت می شود، لیگامانهای طرفی از دیدگاه آسیبها مهم ترین به شمار می روند. هر دو لیگامان طرفی داخلی و خارجی از قوزکها شروع شده و باندهایی دارند که به استخوانهای پاشنه و تالوس می چسبند.

لیگامان داخلی (دلتوئید) شکل سه ضلعی دارد. بخش عمیقی آن ممکن است به دو باند tibio- talar قدامی و خلفی تقسیم شود. بخش سطحی تر به دو قسمت tibiocalcaneal , tibionavicular تقسیم می‎شود که به لیگامان spring چسبندگی دارند. لیگامان خارجی از سه قسمت مجزا تشکیل شده است و از همتای داخلی خود کمی ضعیف تر است. لیگامان talofibular قدامی (ATF) باند پهنی به ضخامت mm5-2 و طول mm 12-10 است که از نوک قدامی قوزک خارجی تا گردن استخوان تالوس کشیده شده است و ممکن است به عنوان اولین ثبات دهنده مفصل مچ پا مطرح شود . (Palastanga- field- Soams , 1989).

لیگامان talofibular خلفی (PTF) از حفره ای زیر قوزک خارجی تا سطح خلفی استخوان تالوس، غالباً به شکل عرضی کشیده شده است. در میان دو لیگامان ATF , PTF لیگامان calaneo fibular قرار دارد، از قدام قوزک خارجی شروع شده و به سمت پایین و عقب جهت چسبیدن به سطح خارجی پاشنه کشیده شده است. نقش لیگامانهای طرفی در حفظ ثبات ساق و تالوس در جدول 1-13 خلاصه شده است.

جدول 1-13. نقش لیگامانهای طرفی در ثبات مچ پا

نوع حرکت	کنترل شده توسط
abd. تالوس add.  تالوس plantar flex Dorsi flex Ext. Rot. تالوس Ext. Rot. تالوس	باندهای Tibionavicular , Tibiocalcaneal لیگامان calcaneo fibular لیگامان ATF و باند tibiotalar قدامی لیگامان PTF و باند tibiotalar خلفی باندهای tibiotalar قدامی و tibionavicelar لیگامان ATF و باندهای فوق الذکر
Palastanga , field & Soams (1989)

مهمترین آسیب به مفصل مچ صدمه به لیگامان ATF ، همراه یا بدون درگیری عضله Proneus brevis است. سطح مفصلی زیر تالوس و مفاصل mid- tarsal نیز ممکن است درگیر باشند، و ممکن است به وضوح از هم مجزا باشند.

شرح مشخصه آسیب به مفصل مچ inversion ، گاهی همراه با plantar flex می‎باشد. ورزشکار معمولاً روی سطحی ناهموار روی مفصل مفصل مچ بلند می‎شود. یکی از سه درجه آسیبهای لیگامانی ممکن است رخ دهد. معمولاً یک التهاب تخم مرغی شکل در قدام و اطراف قوزک خارجی پدید می‎آید. وقتی از خلف نگاه کنیم، وضعیت تاندون آشیل به خوبی بیان گر شدت آسیب است (Reid , 1992). در آسیبهای خیلی شدید (درجه III) میزان وضوح تاندون آشیل به دلیل خونریزی فراوان درون مفصل از بین رفته است.

لیگامان خارجی باید به آرامی لمس شود تا وجود درد استخوانی بررسی گردد، اگر وجود دارد، یک عکس رادیولوژی باید درخواست شود. اگر لمس حساسیت به درد را از بین ببرد،‌ قوزک خارجی و ورزشکار قادر به تحمل وزن خواهند بود، به احتمال 97% تنها یک آسیب بافت نرم وجود دارد (Vargish & Clarke , 1983). هرگونه شکستگی با این نوع لمس کردن شبیه به یک کندگی استخوانی یا از نوع مویی جابجا نشده است که همانند یک رگ به رگ شدگی درمان می‎شود (Carrick & webb , 1990).

تستهای کششی به مچ برای ارزیابی میزان بی ثباتی در فاز تحت حاد کارآمد است، همچنین برای تشخیص های متفاوت. آسیبهای حاد ممکن است با دامنه کامل حرکتی تحت فشار بیش از حد تشدید شوند. کپسول مفصلی به تنهایی توسط Plantarflex. , dorsiflex. غیرفعال بررسی می‎شود. الگوی کپسولی محدودیت Plantarflex بیشتری ایجاد می‎کند. در هر حال، چون لیگامانهای مچ مفاصل sub- taloid و mid- tarsal را فراگرفته اند، حرکات inv./ev. و add./abd. نیز در معاینات مفصل مچ وجود دارند.

لیگامان ATF در حرکات غیرفعال adduction , plantar flexion , inversion تحت حداکثر استرچ قرار می‎گیرد. پاشنه با دست نگه داشته می‎شود و مفصل sub- taloid به سمت داخل می چرخد. دست دیگر جلوی پا را با بالا می‎گیرد آنرا به add. , plantarflex می‎برد.

به طور خلاصه، لغزش قدامی تالوس روی استخوان تیبیا، باید در وضعیت طبیعی پا بررسی شود. مجدداً پاشنه با یک دست نگهداری می شود، اما این بار کف دست دیگر روی تمامی قدامی انتهای تحتانی تیبیا قرار می‎گیرد. استخوانهای پاشنه و تالوس به جلو کشیده می‎شوند در عین حال که تیبیا به عقب هل داده می‎شود حرکت با سمت سالم به منظور دامنه حرکتی و کیفیت آن مقایسه می‎شود.

لیگامان calcaneo- cuboid تحت حرکت همزمان sup. /add و لیگامان calcaneofibular در حرکت inversion در وضعیت طبیعی تحت کشش قرار می‎گیرد. لیگامان طرفی داخلی با حرکت توام plantarflex. /ev./ abd (فیبرهای قدامی) یا eversion به تنهایی (فیبرهای میانی) کشیده می‎شوند. حرکت eversion مقاومتی دردناک نیست مگر اینکه عضله peronei نیز تحت تأثیر قرار گرفته باشد.